Lezen Galaten 6: Paulus beroemt  zich op het kruis van Christus
11 Zie met wat een grote letters ik u met mijn eigen hand schrijf:
14 Maar ik zal mij volstrekt niet beroemen op iets anders dan op het kruis van onze Heere Jezus Christus, door Wie de wereld voor mij gekruisigd is, en ik voor de wereld. 15 Want in Christus Jezus heeft niet het besneden zijn enige kracht, en ook niet het onbesneden zijn, maar wel dat we een nieuwe schepping zijn.

Paulus had de gewoonte om zijn brieven te dicteren waarop een goede vriend de brieven vervolgens schreef. Maar nu neemt hij zelf de pen ter hand. De grote letters maken nog eens extra duidelijk hoe belangrijk deze brief is. Paulus laat persoonlijk weten dat niets anders dan het kruis van onze Heere Jezus Christus belangrijk is. Hij legt in een paar zinnen uit wat er misgaat. Het gaat om de predikers die mensen in verwarring brengen. Paulus is fel. De eenheid van gelovigen ontstaat niet in een besnijdenis of wet, maar in het kruisoffer van Jezus Christus. En niets anders! De dwaalleraars vinden het mooi dat Jezus de schuld van alle zonden op zich heeft genomen, maar in het praktische christenleven horen er wel wat dingen bij vinden zij. Zo gemakkelijk komen de volgelingen van Jezus er niet van af.
Ook nu zijn mensen hier gevoelig voor. Een echte christen is iemand die …, … vul maar in.  Is iemand die bijv. altijd stemmige kleding draagt. Is iemand die enkel en alleen  serieuze artikelen leest. Is iemand die inspirerende conferenties afloopt om bij te tanken. Is iemand die…, …

Serieuze christenen: we kunnen, als we willen,  een hele rij mogelijke kenmerken op noemen.
Maar Paulus zet een dikke streep onder al die uiterlijke kernmerken en moet er niets van hebben. Natuurlijk is een christelijke levenshouding goed, zeker als het een houding is die is ontstaan uit de vrucht van de Geest. Dat is wat anders.  Maar als het om een christelijke levenshouding gaat die vanuit de mens zelf voorkomt, dat brengt zeker geen genade.  Enkel en alleen het kruis van Christus brengt genade. God is ons hierin tegemoet gekomen en de allerbelangrijkste vraag die een christen zich zelf kan stellen is:  Willen wij dit van harte aannemen?  In het besef dat wij uit ons zelf niets kunnen, maar dat Jezus alles voor ons heeft volbracht! Of gaan we toch proberen om er zelf iets naast te zetten.  Alsof we zeggen: ‘Ik doe er nog een beetje van mijzelf bij’.  We missen dan de genade en we leven weer onder de wet. En dat terwijl Jezus de wet juist voor ons heeft vervuld.

Wat Paulus schrijft, daar zullen de mensen van geschrokken zijn. Hij zet als het ware een streep door onze eigen menselijke identiteit. Er is maar één ding dat telt en dat is dat we bij Jezus horen. Onze identiteit is ten diepste verbonden met het kruis van Jezus. Dat Jezus voor ons aan het kruis hing, is niet iets waar we aan voorbij kunnen lopen om vervolgens weer door te gaan met onze eigen dingen. Als we de werkelijkheid van het kruis tot ons door laten dringen dan bouwen we een nieuwe identiteit op in Jezus. Wij zijn de nieuwe schepping (vs15).  Geschapen voor een nieuw begin. De vrucht van de Geest zal ons vormen.  Een nieuwe schepping! Zo diep grijpt God in door Jezus. Als we de oude mens maar achter ons willen laten, dan gaat er een nieuwe wereld open.

Het kruis van Jezus is het kruispunt in het leven van een Christen.. Paulus heeft het eerder in zijn Galatenbrief al verwoord (2:20):’ ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij.’  En als Christus in ons leeft dan zal zeker een christelijke levenshouding zichtbaar zijn. Maar deze christelijke levenshouding gaat altijd via het kruis. Dat maakt het verschil en op deze manier komen wij tot onze bestemming.

Volgende week woensdag 12 juli starten we met een nieuwe serie rond de schepping van God .