Psalm 23: 1 -6  1 Een psalm van David. De HERE is mijn herder, mij ontbreekt niets;  4 Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis, ik vrees geen kwaad, want Gij zijt bij mij; uw stok en uw staf, die vertroosten mij. (NBG’51)

Wij kennen de psalmen als een bonte verzameling van liederen. Sommige psalmen worden gezongen vanaf de toppen van het bestaan, andere vanuit moeilijke omstandigheden. De psalmen komen uit het leven zelf. Je zou de psalmen ook Gods gebedenboek kunnen noemen: een hart dat hunkert naar God. Maar alle psalmen dienen hetzelfde doel: aan onze emoties woorden geven ten overstaan van God.  Vanaf vandaag een nieuwe serie vanuit de psalmen. Hoeveel weken deze serie duurt hangt af van de verzoeken die binnenkomen. Psalm 23 is een mooie psalm om mee te beginnen en is meerdere keren als verzoek ingediend. 

Psalm 23 is wellicht de meest bekende en geliefde psalm. Het lied is door de eeuwen heen in allerlei talen uit het hoofd geleerd en op muziek gezet. De psalm is een bron van inspiratie voor muzikanten en dichters.Voor de gelovige biedt de psalm diepe troost en bemoediging. Het eenvoudige taalgebruik vindt rechtstreeks de weg naar het menselijk hart. Ongeacht welke tijd of cultuur, de gelovige mag zich herkennen in het vertrouwen van David en dit zich eigen maken. Dit vertrouwen van David in de Heere is zeker niet naïef te noemen. Het is geen zorgeloosheid of overmoed, maar een persoonlijk kennen en volgen van de Heere, ook als het leven niet gaat zoals men zou wensen.  Gezien de tegenslagen van David is het aannemelijker dat hij deze psalm heeft geschreven als koning in plaats van als herdersjongen.  De kern van deze psalm vinden we in vers 4: ‘Gij zijt bij mij;’  David is zeker van Gods aanwezigheid en leiding in zijn leven, hoe de omstandigheden ook voor hem waren. 

David begint zijn lied heel duidelijk en zonder twijfel: ‘De Heere is mijn herder, mij ontbreekt niets’. In het oude Nabije Oosten wordt vaak het beeld van een herder gebruikt voor mensen die leiding  geven, dus ook in Israël. Zoals de herder zijn kudde beschermt en leidt, zo behoort een koning om te gaan met het volk dat hem is toevertrouwd. Maar David betrekt het hier op zichzelf: míjn herder.  Zijn persoonlijke relatie met de Heere komt volop in het licht te staan. Het is dan ook een bekend beeld voor David: hij was het immers gewend een kudde schapen te hoeden, tot op het moment dat God hem uitkoos om als koning het volk Israël te weiden. 

Omdat David de Heere als zijn Herder erkent, ontbreekt het hem aan niets, Integendeel, het goede van zijn Herder volgt hem zijn leven lang. Zo laat de Heere David veilig rusten in weiden vol groen; ook leidt Hij hem naar kalm water. Het wijst vooral op zegen. De ‘wateren van rust’  zorgen voor een verfrissende effect. Er is sprake van herstel en genezing, van moed en vertrouwen. De zorg waarmee de Heere David omringt, heeft te maken met Gods eer. God heeft zich aan David verbonden en wil het goede voor David. In vers 4 verandert de toon van de psalm: ‘Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis…’  Ondanks het donker dal blijft David op zijn Herder vertrouwen. Trouwens hij wist waar hij over sprak want hoe vaak heeft David niet in doodsgevaar verkeerd. Maar de stok en de staf die zullen David vertroosten. Met vertroosten wordt bedoeld dat de angst van David wordt weggenomen.  David spreekt tenslotte het vertrouwen uit dat niet zijn vijanden, maar Gods goedheid en trouw hem zijn hele leven blijven volgen. Op kritieke momenten weet David zich gestuurd en beschermd door God. Hij wordt gesterkt in het vertrouwen dat de Herder het allerbeste met hem voorheeft.                                                                      Psalm 23 nodigt ons uit om het vertrouwen van David te delen en ons te leiden op ons levenspad hoe donker het dal ook mag zijn. God richt ook voor ons een dis aan, het Heilig Avondmaal,  om ons te vertroosten met Zijn stok en staf door het offer van Jezus aan het kruis. Zing je mee? 

De Heer is mijn Herder!                                                                                                                                                                                                       ‘k Heb al wat mij lust.                                                                                                                                                                                                         Hij zal mij geleiden                                                                                                                                                                                                                naar grazige weiden.                                                                                                                                                                                                        Hij voert mij al zachtkens                                                                                                                                                                                                aan waat’ren der rust.