Psalm 19: 1 t/m 4, 15 1 Voor de koorleider. Een psalm van David. 2 De hemel verhaalt van Gods majesteit, het uitspansel roemt het werk van Zijn handen, 3 de dag zegt het voort aan de dag die komt, de nacht vertelt het door aan de volgende nacht. 4 Toch wordt er niets gezegd, geen woord gehoord, het is een spraak zonder klank. 15 Laten de woorden van mijn mond U behagen, de overpeinzingen van mijn hart U bekoren, HEER, mijn Rots, mijn Verlosser. (NBV)

Psalm 19 is een loflied en verheerlijkt de HEERE als Schepper. Het wordt ook wel een scheppingspsalm genoemd. David schrijft dat de hemel en het uitspansel de eer en het handwerk van God vertellen. Met het vertellen wordt openbaren en tonen bedoeld. De hemel en het uitspansel openbaren uitbundig het werk van Zijn handen: hoe groots en hoe vol glorie en heerlijkheid zijn Zijn werken. Zoals we de hand van een bepaalde schilder herkennen, bijv. Rembrandt, zo herkennen wij de hand van God. De schepping is een levend schilderij waar we voortdurend van mogen genieten. Het is een boodschap die wij met onze ogen moeten verstaan.
Van deze schoonheid genieten is een goede manier om God te leren kennen. Tegelijkertijd is het een zoektocht van verlangen naar het goede, naar de waarheid en echte schoonheid om ons heen.
Daarnaast schrijft David over de dag en de nacht. Iedere dag geeft kennis door aan de volgende dag, evenzo geldt dit voor de nacht. Met andere woorden: de verkondiging van de glorie van God wordt ononderbroken doorgegeven dwars door alle tijden en plaatsen heen. Het gaat om een verkondiging zonder woorden. De hemel en uitspansel spreken hun eigen taal in de structuur van de dag en de nacht.
De boodschap die hier van uitgaat bereikt letterlijk heel de aarde. Geen plekje uitgezonderd want overal wisselen de dag en de nacht elkaar af. De boodschap die hiervan uit gaat wordt vergeleken met Gods verordeningen. Deze verordening is bindend, daar valt niet aan te tornen. De dag en de nacht hebben hun eigen ritme waarin ieder mens zich beweegt.
Vervolgens schrijft David over de wet van de HEERE, daarin schuilt levenskracht (vs.8), zegt David. Het is betrouwbaar en het bevat wijsheid. De leefregels van de HEERE zijn zelfs kostbaarder dan goud en is lekkerder dan honing. In het volgen van deze leefregels ligt de keuze van de mens. De mens beschikt over een vrije wil om zich wel of niet van God te vervreemden. Wie zich heeft vervreemd zal op een gegeven moment toch naar een manier moeten zoeken om de waarheid van het leven te ontdekken. Ongetwijfeld komt men, naast zichzelf, ook de echo van God tegen voor wie eerlijk naar de waarheid zoekt. Daarom vertellen, volgens psalm 19, de hemel en het uitspansel van Gods werken.
De kern van de boodschap van psalm 19 ligt in het laatste vers (vs.15). ‘Laten de woorden van mijn mond U behagen, de overpeinzingen van mijn hart U bekoren, HEER, mijn Rots, mijn Verlosser.’
Behalve overgave vinden we in deze woorden het goede leven waar mensen naar verlangen: trouw, vertrouwen en oprechtheid. Het is een verlangen naar genade die als een echo weerklinkt in het volbrachte werk van Jezus Christus. Hoe de hemel heeft verhaalt van Gods majesteit hebben we mogen ervaren bij Christus geboorte, bij Zijn lijden en sterven, bij Zijn opstanding, maar ook bij de Hemelvaart van Jezus. De hemel ging open en Gods wolk onttrok Jezus aan de ogen van de discipelen.
Op een wolk keert Hij terug en wie de woorden van vs.15 belijdt weet dat op de wolken eerst de dode kinderen van God en dan de levende kinderen van God met Hem opgenomen worden op de wolken voor een ontmoeting met de HEERE in de lucht (1 Tess.4:17).
David onderwijst meer dan hij zelf wellicht ooit heeft beseft: de hemel verhaalt van Gods majesteit en het uitspansel roemt het werk van Zijn handen totdat Hij komt. Halleluja. Amen.