Eeuwigheidszondag en of Gedachteniszondag
We noemen de namen,
van hen die God bij name riep.
De mensen van voorbij zijn Thuis,
bij God, die hemel, zee en aarde schiep.
In Gods Huis zijn vele kamers,
door Jezus zelf voorbereidt.
Jeruzalem met gouden straten,
van eeuwigheid tot in alle eeuwigheid.
Het heden vermengt zich met tranen,
in het besef hoe stil de stilte is.
We willen Gods vrede omarmen
ondanks de echo van het gemis.
Want de dood heeft niet het laatste woord,
hoop vult ons hart en onze gedachten.
van een zekerheid van een hemelse heerlijkheid
die wij, door genade, van God verwachten.
In dit vertrouwen noemen wij de namen,
van hen die God bij name riep.
De mensen van voorbij zijn Thuis,
bij God, die hemel, zee en aarde schiep.