VOEL JE VRIJ OM DEZE BIJBELSTUDIE TE GEBRUIKEN
De tien plagen:
- Water verandert in bloed: Ex. 7: 14 t/m 25
- Kikkers: Exodus 8 t/m 15
- Muggen: Ex. 8: 16 t/m 19
- Steekvliegen: Ex. 8: 20 t/m 32
- Veepest: Exodus 9: 1 t/m 7
- Zweren: Ex. 9: 8 t/m 12
- Hagel: Ex. 9: 13 t/m 35
- Sprinkhanen: Ex. 10: 4 t/m 20
- Duisternis: Ex. 10: 21 t/m 29
- Dood van de eerstgeborenen: Ex. 11: 1 t/m 10; Ex. 12: 29 t/m 30
Het teken van het bloed: Lezen Exodus 11; Exodus 12: 29, 30, 40
De bevrijding nadert zijn climax. Negen plagen zijn door het land geraasd. Egypte staat wankelend aan de rand van de afgrond, maar nog steeds wil de farao het volk Israël niet laten gaan. De laatste plaag zal de farao en zijn volk de genadeslag toebrengen. Alle eerstgeborenen zullen worden gedood, zowel van invloedrijke families als van de meest eenvoudige gezinnen. Alle Egyptische goden zullen van hun voetstuk gestoten worden en de vernietiging en ontreddering zal zo compleet zijn dat de farao niets liever wil dan de Israëlieten laten gaan.
In de Egyptische en oosterse cultuur hebben de eerstgeborenen een status aparte. De eerstgeborenen golden als troonopvolger van hun vader; zij zouden zijn titel, status, rijkdom en autoriteit erven. Zij kregen een dubbel erfdeel en soms zelfs de gehele erfenis. Met het besluit om alle eerstgeborenen in Egypte te doden, zou God de natie én de farao op de meest gevoelige plek treffen. Het land werd van zijn toekomst beroofd. God bood Zijn volk de kans om te ontsnappen aan de engel des doods die elk huis zou bezoeken.
Het codewoord is: bloed. De doodsengel ging de met bloed besmeurde deurposten voorbij, vandaar de naam van het herdenkingsfeest: Pesach: voorbijgaan. Dit is voortaan het nieuwe begin van elk jaar, want deze nacht is het einde van vroeger en de start van de toekomst. Vanaf dit moment bleven de Joden elk jaar één nacht wakker om te gedenken, om God te bedanken. Om nooit te vergeten wat hun vrijheid had gekost.
Vraag: Zou jij een reden kunnen bedenken waarvoor jij een nacht wakker zou blijven?
Het geloof vraagt gehoorzaamheid zodat God wonderen kan verrichten.
Vraag: Gehoorzaamheid in geloof. Herkennen wij dit in ons geloofsleven?
Lezen Lucas 22: 13 t/m 20
In de pesachnacht werden alle eerstgeborenen in Egypte gedood. Hebreeën 12:23 zegt dat wij door het kruis van Jezus een ‘gemeenschap van eerstgeborenen’ zijn geworden door de kracht van het bloed van Jezus.
Vraag: Wat betekent het Avondmaal persoonlijk voor jou?
Is er een Avondmaalsviering die je nooit zal vergeten?
Lezen Exodus 13: 1 t/m 16
Blijf gedenken! Als een van de kinderen vraagt waarom er ongedesemde brood wordt gegeten en waarom alle eerstgeboren mannelijke dieren van het vee aan de Heer gegeven moet worden, dan is dit het antwoord: Met krachtige hand heeft de Heer ons bevrijd uit Egypte uit de slavernij.
Vraag: ‘Blijf gedenken’, luidt de opdracht van de Heere aan zijn volk. Hoe gedenken wij blijvend de grote daden van God? Hoe geven wij hieraan vorm en inhoud?
Lezen Exodus 13: 17 t/m 22
Geloven wordt in de Bijbel keer op keer vergeleken met het gaan op Gods weg. Het is een steeds terugkerend patroon in het handelen van God waarmee iedereen, die wil gaan op Gods weg, vroeg of laat mee te maken krijgt. God brengt Zijn kinderen op een woestijnweg naar de zee. Hij leidt Zijn volk in de woestijn. Omdat de woestijn de plaats is waar geestelijke groei plaats kan vinden en het juk van de slavernij kan worden verbroken.
Vraag: Herken je de geestelijke groei zoals wordt beschreven? Waarom wel, waarom niet?
Mozes neemt de beenderen van Jozef mee. ‘En Jozef liet de zonen van Israël zweren: God zal zeker naar jullie omzien en dan moeten jullie mijn beenderen vanhier meenemen’, Genesis 50:25. Aan deze woorden van Jozef zal ongetwijfeld op dat moment zijn gedacht. Het is een bemoediging.
Vraag: Op wat voor een manier kan het geloofsvertrouwen van een ander bemoedigend zijn voor ons eigen geloofsleven?
De Heer ging voor hen uit overdag in een wolk, ’s nachts in een vuurzuil.
Vraag: Hoe zou jij de leiding van God omschrijven in jouw leven?